சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
| சும்பன் | மூடன் . |
| சும்பனம் | இதழ் முதலியன சுவைக்கை ; முத்தமிடல் ; சப்புதல் . |
| சும்பித்தல் | முத்தமிடுதல் ; சப்புதல் . |
| சும்பிதகரணம் | புணர்ச்சிவகை . |
| சும்பிதம் | காண்க : சும்பனம் . |
| சும்புதல் | வாடிச் சுருங்குதல் . |
| சும்புள் | கடப்பமரம் . |
| சும்புளித்தல் | பேரொளி முதலியவற்றால் கண்கூசுதல் . |
| சும்மா | தொழிலின்றி ; இயல்பாய் ; அமைதியாய் ; வறிதாக ; காரணமின்றி ; பயனின்றி ; கருத்தின்றி ; விளையாட்டாய் ; இலவசமாய் ; தடையின்றி ; அடிக்கடி . |
| சும்மாடு | பாரத்தைத் தாங்குவதற்காகத் தலையில் வைக்கும சுமையடை ; தானியமாகக் கொடுக்கும் உரிமை . |
| சும்மாடுகோலுதல் | துணியைத் தலைக்குச் சும்மாடாகச் சுற்றிக்கட்டுதல் |
| சும்மாது | காண்க : சும்மா . |
| சும்மெனல் | மூச்சுவிடுதற் குறிப்பு . |
| சும்மை | சுமை ; தொகுதி ; நெற்போர் ; ஊர் ; நாடு ; ஆவிரைச்செடி ; ஒலி ; யாழ்நரம்பின் ஒசை . |
| சுமக்க | மிகவும் |
| சுமங்கலம் | பெரிதும் மங்கலமாயுள்ளது . |
| சுமங்கலி | மங்கலியப் பெண் , கணவனுடன் வாழ்பவள் . |
| சுமங்கலை | மங்கலியப் பெண் , கணவனுடன் வாழ்பவள் . |
| சுமங்கை | வறட்சுண்டிச்செடி ; ஆடுதின்னாப் பாளை . |
| சுமடன் | சுமப்பவன் ; அறிவில்லாதவன் ; கீழ்மகன் . |
| சுமடி | அறிவிலாள் . |
| சுமடு | காண்க : சும்மாடு ; சுமை . |
| சுமடை | காண்க : சும்மாடு ; சுமை . |
| சுமத்தல் | பாரமாதல் ; சார்தல் ; மிகுதல் : தாங்குதல் ; மேற்கொள்ளுதல் ; பணிதல் . |
| சுமத்தி | மிகுதி ; விலையேற்றம் ; கெட்டி . |
| சுமத்துதல் | பாரமேற்றுதல் ; உடன்படச் செய்தல் ; கடன் முதலியன பொறுக்கவைத்தல் ; குற்றம் முதலியன ஏற்றுதல் ; |
| சுமதலை | பொறுப்பு ; விலை முதலியவற்றின் ஏற்றம் . |
| சுமதி | பாரம் ; மிகுதி ; பொறுப்பு ; நல்லறிவு ; அறிஞன் ; தீர்த்தங்கரருள் ஒருவர் . |
| சுமந்த | அதிகமான |
| சுமப்பு | பாரம் , சுமை . |
| சுமம் | பூ . |
| சுமரணம் | சுரணை , உணர்த்தி , அறிவு ; நினைவு . |
| சுமரணை | சுரணை , உணர்த்தி , அறிவு ; நினைவு . |
| சுமருதல் | சுமக்குதல் . |
| சுமனசம் | காண்க : சுமம் . |
| சுமனை | சிவப்புப் பசு . |
| சுமார் | ஏறக்குறைய ; மட்டம் . |
| சுமாரகம் | நினைப்பு . |
| சுமாலி | கள் ; ஓர் அரக்கன் . |
| சுமுகம் | இன்முகம் . |
| சுமுகன் | இன்முகமுள்ளவன் . |
| சுமுத்திரை | சரியளவு ; சரியானது ; நேர்மை . |
| சுமேரு | தேவர்க்கு இருப்பிடமான மேருமுடி . |
| சுமை | சுமக்கை ; பாரம் ; தொகுதி ; ஓரங்குல மழை ; 60 படிகொண்ட ஓர் அளவை ; பொறுப்பு ; 180 தேங்காய்கொண்ட அளவு ; 270 கவளிகொண்ட வெற்றிலைக்கட்டு . |
| சுமைகாரன் | மூட்டை தூக்குவோன் ; குடும்பபார மிக்கவன் . |
| சுமைகூலி | மூட்டை தூக்குவதற்குக் கொடுக்குங் கூலி . |
| சுமைத்தயிர் | ஆடைத்தயிர் , கட்டித்தயிர் . |
| சுமைதலை | பொறுப்பு . |
| சுமைதாங்கி | பொறுப்பாளி ; சுமையை இறக்கித் தலைப்பாரம் ஆற்றுதற்கு உதவியாக நிறுத்தப்பட்ட கற்கட்டு ; இதணம் . |
| சுமைதாங்கிபோடுதல் | மகப்பெறாமல் கருப்பத்துடன் இறந்தவள்பொருட்டு அவள் வயிற்றுப் பாரத்தால் உண்டான வருத்தம் நீங்குமாறு சுமைதாங்கிக்கல் நாட்டுதல் . |
| சுமைதி | பாரம் ; மிகுதி ; பொறுப்பு . |
| சுமையடை | காண்க : சும்மாடு . |
| சுமையாள் | மூட்டை தூக்குவோன் . |
| சுமையிறக்கி | காண்க : சுமைதாங்கி |
| சுயகாரியதுரந்தரன் | தன்னலம் மிக்கவன் . |
| சுயகாரியம் | சொந்த வேலை ; தன்னலம் . |
| சுயங்கிருதானர்த்தம் | தானாகவே விளைத்துக் கொள்ளுந் தீங்கு . |
| சுயசாதிமானம் | தன் சாதியில் பற்றுவைத்தல் . |
| சுயஞ்சோதி | இயற்கையொளி ; கடவுள் . |
| சுயநலம் | தன்னலம் . |
| சுயபுத்தி | இயற்கையறிவு , சொந்த அறிவு ; மயக்கமற்ற அறிவு . |
| சுயபோக்கு | தன்மனப்போக்கு . |
| சுயம் | சொந்தமானது ; சொந்தமான ; தானாகப் பாடிய பாட்டு ; கலப்பற்ற . |
| சுயம்பாகம் | தானாகச் சமைத்துக்கொள்கை ; சத்திரம் முதலியவற்றில் கொடுக்கும் சமையற் பொருள்கள் . |
| சுயம்பாகி | சமையற்காரன் ; சவர்க்காரம் . |
| சுயம்பாவித்தல் | அகங்கரித்தல் |
| சுயம்பிரகாசம் | காண்க : சுயஞ்சோதி . |
| சுயம்பு | தானே தோன்றியது ; கடவுள் ; பிரமன் ; அருகன் ; இயற்கை ; தூயதான ; மடையன் . |
| சுயம்புமூர்த்தி | தானாகத் தோன்றிய தெய்வத்திருமேனி . |
| சுயம்வரம் | தன்னை விரும்பி வந்த அரசர் கூட்டத்தில் தலைவி தலைவனைத் தானே தேர்ந்து வரித்துக்கொள்ளுகை . |
| சுயமரம் | தன்னை விரும்பி வந்த அரசர் கூட்டத்தில் தலைவி தலைவனைத் தானே தேர்ந்து வரித்துக்கொள்ளுகை . |
| சுயமாய் | தானாக ; அடிக்கடி . |
| சுயவலது | சொந்தத் திறமை . |
| சுயாதிபத்தியம் | தன் இச்சைப்படி நடத்தும் ஆட்சி ; கோளின் தசையில் தனது ஆட்சி . |
| சுயாதிபதி | தனியாட்சி செலுத்தபவன் . |
|
|
|