93. குறிஞ்சி

	'பிரசம் தூங்க, பெரும் பழம் துணர,
	வரை வெள் அருவி மாலையின் இழிதர,
	கூலம் எல்லாம் புலம்புஉக, நாளும்
	மல்லற்று அம்ம, இம் மலை கெழு வெற்பு!' எனப்
5	பிரிந்தோர் இரங்கும் பெருங் கல் நாட!
	செல்கம்; எழுமோ; சிறக்க, நின் ஊழி!
	மருங்கு மறைத்த திருந்து இழைப் பணைத் தோள்,
	நல்கூர் நுசுப்பின், மெல் இயல், குறுமகள்
	பூண் தாழ் ஆகம் நாண் அட வருந்திய
10	பழங்கண் மாமையும் உடைய; தழங்கு குரல்
	மயிர்க் கண் முரசினோரும் முன்
	உயிர்க் குறியெதிர்ப்பை பெறல் அருங்குரைத்தே.	உரை