158. குறிஞ்சி

	அம்ம வாழி, தோழி! நம்வயின்,
	யானோ காணேன்-அதுதான் கரந்தே,
	கல் அதர் மன்னும் கால் கொல்லும்மே;
	கனை இருள் மன்னும் கண் கொல்லும்மே-
5	விடர் முகைச் செறிந்த வெஞ் சின இரும் புலி
	புகர் முக வேழம் புலம்பத் தாக்கி,
	குருதி பருகிய கொழுங் கவுட் கய வாய்
	வேங்கை முதலொடு துடைக்கும்
	ஓங்கு மலை நாடன் வரூஉம் ஆறே.	உரை