285. குறிஞ்சி

	அரவு இரை தேரும் ஆர் இருள் நடு நாள்
	இரவின் வருதல் அன்றியும்-உரவுக் கணை
	வன் கைக் கானவன் வெஞ் சிலை வணக்கி,
	உளமிசைத் தவிர்த்த முளவுமான் ஏற்றையொடு,
5	மனைவாய் ஞமலி ஒருங்கு புடை ஆட,
	வேட்டு வலம் படுத்த உவகையன், காட்ட
	நடு காற் குரம்பைத் தன் குடிவயிற் பெயரும்
	குன்ற நாடன் கேண்மை நமக்கே
	நன்றால் வாழி-தோழி!-என்றும்,
10	அயலோர் அம்பலின் அகலான்,
	பகலின் வரூஉம், எறி புனத்தானே.	உரை