246. பாலை

	இடூஉ ஊங்கண் இனிய படூஉம்;
	நெடுஞ் சுவர்ப் பல்லியும் பாங்கில் தேற்றும்;
	மனை மா நொச்சி மீமிசை மாச் சினை,
	வினை மாண் இருங் குயில் பயிற்றலும் பயிற்றும்;
5	உரம் புரி உள்ளமொடு சுரம் பல நீந்தி,
	செய்பொருட்கு அகன்றனராயினும் பொய்யலர்,
	வருவர் வாழி-தோழி!-புறவின்
	பொன் வீக் கொன்றையொடு பிடவுத் தளை அவிழ,
	இன் இசை வானம் இரங்கும்; அவர்,
10	'வருதும்' என்ற பருவமோ இதுவே?	உரை