139. முல்லை

	உலகிற்கு ஆணியாகப் பலர் தொழ,
	பல வயின் நிலைஇய குன்றின் கோடுதோறு
	ஏயினை, உரைஇயரோ!-பெருங் கலி எழிலி!
	படுமலை நின்ற நல் யாழ் வடி நரம்பு
5	எழீஇயன்ன உறையினை! முழவின்
	மண் ஆர் கண்ணின் இம்மென இமிரும்-
	வணர்ந்து ஒலி கூந்தல் மாஅயோளொடு
	புணர்ந்து இனிது நுகர்ந்த சாரல் நல் ஊர்,
	விரவு மலர் உதிர வீசி-
10	இரவுப் பெயல் பொழிந்த உதவியோயே!	உரை