329. பாலை

	வரையா நயவினர் நிரையம் பேணார்,
	கொன்று ஆற்றுத் துறந்த மாக்களின் அடு பிணன்
	இடு முடை மருங்கில், தொடும் இடம் பெறாஅது,
	புனிற்று நிரை கதித்த, பொறிய முது பாறு
5	இறகு புடைத்து இற்ற பறைப் புன் தூவி
	செங் கணைச் செறித்த வன்கண் ஆடவர்
	ஆடு கொள் நெஞ்சமோடு அதர் பார்த்து அல்கும்,
	அத்தம் இறந்தனர் ஆயினும், நத் துறந்து
	அல்கலர் வாழி-தோழி!-உதுக் காண்:
10	இரு விசும்பு அதிர மின்னி,
	கருவி மா மழை கடல் முகந்தனவே!	உரை