304. குறிஞ்சி

	வாரல் மென் தினைப் புலர்வுக் குரல் மாந்தி,
	சாரல் வரைய கிளைஉடன் குழீஇ,
	வளி எறி வயிரின் கிளி விளி பயிற்றும்
	நளி இருஞ் சிலம்பின் நல் மலை நாடன்
5	புணரின், புணருமார் எழிலே; பிரியின்,
	மணி மிடை பொன்னின் மாமை சாய, என்
	அணி நலம் சிதைக்குமார் பசலை; அதனால்,
	அசுணம் கொல்பவர் கை போல், நன்றும்,
	இன்பமும் துன்பமும் உடைத்தே,
10	தண் கமழ் நறுந் தார் விறலோன் மார்பே.	உரை