208. பாலை

	விறல் சால் விளங்கு இழை நெகிழ, விம்மி,
	அறல் போல் தெள் மணி இடை முலை நனைப்ப,
	விளிவு இல கலுழும் கண்ணொடு, பெரிது அழிந்து,
	எவன் இனைபு வாடுதி?-சுடர் நுதற் குறுமகள்!-
5	செல்வார் அல்லர் நம் காதலர்; செலினும்,
	நோன்மார் அல்லர், நோயே; மற்று அவர்
	கொன்னும் நம்புங் குரையர் தாமே;
	சிறந்த அன்பினர்; சாயலும் உரியர்;
	பிரிந்த நம்மினும் இரங்கி, அரும் பொருள்
10	முடியாதுஆயினும் வருவர்; அதன்தலை,
	இன் துணைப் பிரிந்தோர் நாடித்
	தருவது போலும், இப் பெரு மழைக் குரலே?	உரை