73. பாலை

	வேனில் முருக்கின் விளை துணர் அன்ன
	மாணா விரல வல் வாய்ப் பேஎய்
	மல்லல் மூதூர் மலர்ப் பலி உணீஇய,
	மன்றம் போழும் புன்கண் மாலை,
5	தம்மொடும் அஞ்சும் நம் இவண் ஒழியச்
	செல்ப என்ப தாமே-செவ் அரி
	மயிர் நிரைத்தன்ன வார் கோல் வாங்கு கதிர்ச்
	செந்நெல்அம் செறுவின் அன்னம் துஞ்சும்
	பூக் கெழு படப்பைச் சாய்க்காட்டு அன்ன என்
10	நுதற் கவின் அழிக்கும் பசலையும்,
	அயலோர் தூற்றும் அம்பலும் அளித்தே.	உரை