364. முல்லை

	சொல்லிய பருவம் கழிந்தன்று; எல்லையும்
	மயங்கு இருள் நடு நாள் மங்குலோடு ஒன்றி,
	ஆர் கலி வானம் நீர் பொதிந்து இயங்க,
	பனியின் வாடையொடு முனிவு வந்து இறுப்ப,
5	இன்ன சில் நாள் கழியின், பல் நாள்
	வாழலென் வாழி-தோழி!-ஊழின்
	உரும் இசை அறியாச் சிறு செந் நாவின்
	ஈர் மணி இன் குரல் ஊர் நணி இயம்ப,
	பல் ஆ தந்த கல்லாக் கோவலர்
10	கொன்றைஅம் தீம் குழல் மன்றுதோறு இயம்ப,
	உயிர் செலத் துனைதரும் மாலை,
	செயிர் தீர் மாரியொடு ஒருங்கு தலைவரினே.	உரை