182. குறிஞ்சி

	நிலவும் மறைந்தன்று; இருளும் பட்டன்று;
	ஓவத்து அன்ன இடனுடை வரைப்பின்,
	பாவை அன்ன நிற் புறங்காக்கும்
	சிறந்த செல்வத்து அன்னையும் துஞ்சினள்;
5	கெடுத்துப்படு நன் கலம் எடுத்துக் கொண்டாங்கு,
	நன் மார்பு அடைய முயங்கி, மென்மெல,
	கண்டனம் வருகம் சென்மோ?-தோழி!-
	கீழும் மேலும் காப்போர் நீத்த
	வறுந் தலைப் பெருங் களிறு போல,
10	தமியன் வந்தோன், பனியலை நீயே!	உரை