156. குறிஞ்சி

	நீயே, அடி அறிந்து ஒதுங்கா ஆர் இருள் வந்து, எம்
	கடியுடை வியல் நகர்க் காவல் நீவியும்,
	பேர் அன்பினையே-பெருங் கல் நாட!-
	யாமே, நின்னும் நின் மலையும் பாடி, பல் நாள்
5	சிறு தினை காக்குவம் சேறும்; அதனால்,
	பகல் வந்தீமோ, பல் படர் அகல!
	எருவை நீடிய பெரு வரைச் சிறுகுடி
	அரியல் ஆர்ந்தவர் ஆயினும், பெரியர்;
	பாடு இமிழ் விடர் முகை முழங்க,
10	ஆடு மழை இறுத்தது, எம் கோடு உயர் குன்றே.	உரை