292. குறிஞ்சி

	நெடுந் தண் ஆரத்து அலங்கு சினை வலந்த
	பசுங் கேழ் இலைய நறுங் கொடித் தமாலம்
	தீம் தேன் கொள்பவர் வாங்குபு பரியும்,
	யாணர் வைப்பின், கானம் என்னாய்;
5	களிறு பொரக் கரைந்த கயவாய்க் குண்டு கரை
	ஒளிறு வான் பளிங்கொடு செம் பொன் மின்னும்
	கருங் கற் கான்யாற்று அருஞ் சுழி வழங்கும்
	கராஅம் பேணாய்; இரவரின்,
	வாழேன்-ஐய!-மை கூர் பனியே!	உரை