387. பாலை

	நெறி இருங் கதுப்பும், நீண்ட தோளும்,
	அம்ம! நாளும் தொல் நலம் சிதைய,
	ஒல்லாச் செந் தொடை ஒரீஇய கண்ணிக்
	கல்லா மழவர் வில்லிடை விலங்கிய
5	துன் அருங் கவலை அருஞ் சுரம் இறந்தோர்
	வருவர் வாழி-தோழி!-செரு இறந்து
	ஆலங்கானத்து அஞ்சுவர இறுத்த
	வேல் கெழு தானைச் செழியன் பாசறை
	உறை கழி வாளின் மின்னி, உதுக்காண்,
10	நெடும் பெருங் குன்றம் முற்றி,
	கடும் பெயல் பொழியும், கலி கெழு வானே.	உரை