128. குறிஞ்சி

	'பகல் எரி சுடரின் மேனி சாயவும்,
	பாம்பு ஊர் மதியின் நுதல் ஒளி கரப்பவும்
	எனக்கு நீ உரையாயாயினை; நினக்கு யான்
	உயிர் பகுத்தன்ன மாண்பினேன் ஆகலின்,
5	அது கண்டிசினால் யானே' என்று, நனி
	அழுதல் ஆன்றிசின்-ஆயிழை!-ஒலி குரல்
	ஏனல் காவலினிடை உற்று ஒருவன்,
	கண்ணியன், கழலன், தாரன், தண்ணெனச்
	சிறு புறம் கவையினனாக, அதற்கொண்டு
10	அஃதே நினைந்த நெஞ்சமொடு
	இஃது ஆகின்று, யான் உற்ற நோயே.	உரை