297. குறிஞ்சி

	பொன் செய் வள்ளத்துப் பால் கிழக்கு இருப்ப,
	நின் ஒளி எறியச் சேவடி ஒதுங்காய்;
	பல் மாண் சேக்கைப் பகை கொள நினைஇ,
	மகிழா நோக்கம் மகிழ்ந்தனை போன்றனை;
5	'எவன்கொல்?' என்று நினைக்கலும் நினைத்திலை;
	நின்னுள் தோன்றும் குறிப்பு நனி பெரிதே;
	சிதர் நனை முணைஇய சிதர் கால் வாரணம்
	முதிர் கறி யாப்பின் துஞ்சும் நாடன்
	மெல்ல வந்து, நல் அகம் பெற்றமை
10	மையல் உறுகுவள், அன்னை;
	ஐயம் இன்றிக் கடுங் கவவினளே.	உரை