166. பாலை

	பொன்னும் மணியும் போலும், யாழ நின்
	நன்னர் மேனியும் நாறு இருங் கதுப்பும்;
	போதும் பணையும் போலும், யாழ நின்
	மாதர் உண்கணும் வனப்பின் தோளும்:
5	இவை காண்தோறும் அகம் மலிந்து, யானும்
	அறம் நிலைபெற்றோர் அனையேன்; அதன்தலை,
	பொலந்தொடிப் புதல்வனும் பொய்தல் கற்றனன்;
	வினையும் வேறு புலத்து இலெனே; நினையின்,
	யாதனின் பிரிகோ?-மடந்தை!-
10	காதல் தானும் கடலினும் பெரிதே!	உரை