115. முல்லை

	மலர்ந்த பொய்கைப் பூக் குற்று அழுங்க
	அயர்ந்த ஆயம் கண் இனிது படீஇயர்,
	அன்னையும் சிறிது தணிந்து உயிரினள்; 'இன் நீர்த்
	தடங் கடல் வாயில் உண்டு, சில் நீர்' என,
5	மயில் அடி இலைய மாக் குரல் நொச்சி
	மனை நடு மௌவலொடு ஊழ் முகை அவிழ,
	கார் எதிர்ந்தன்றால், காலை; காதலர்
	தவச் சேய் நாட்டர்ஆயினும், மிகப் பேர்
	அன்பினர்-வாழி, தோழி!-நன் புகழ்
10	உலப்பு இன்று பெறினும் தவிரலர்;
	கேட்டிசின் அல்லெனோ, விசும்பின் தகவே?	உரை