52. பாலை

	மாக் கொடி அதிரற் பூவொடு பாதிரித்
	தூத் தகட்டு எதிர் மலர் வேய்ந்த கூந்தல்
	மணம் கமழ் நாற்றம் மரீஇ, யாம் இவள்
	சுணங்கு அணி ஆகம் அடைய முயங்கி,
5	வீங்கு உவர்க் கவவின் நீங்கல்செல்லேம்;
	நீயே, ஆள்வினை சிறப்ப எண்ணி, நாளும்
	பிரிந்து உறை வாழ்க்கை புரிந்து அமையலையே;
	அன்பு இலை; வாழி, என் நெஞ்சே! வெம் போர்
	மழவர் பெரு மகன் மா வள் ஓரி
10	கை வளம் இயைவது ஆயினும்,
	ஐது ஏகு அம்ம, இயைந்து செய் பொருளே.	உரை