32. குறிஞ்சி

	'மாயோன் அன்ன மால் வரைக்கவாஅன்,
	வாலியோன் அன்ன வயங்கு வெள் அருவி
	அம் மலைகிழவோன் நம் நயந்து என்றும்
	வருந்தினன்' என்பது ஓர் வாய்ச் சொல் தேறாய்;
5	நீயும் கண்டு, நுமரொடும் எண்ணி,
	அறிவு அறிந்து அளவல் வேண்டும்; மறுதரற்கு
	அரிய-வாழி, தோழி!-பெரியோர்
	நாடி நட்பின் அல்லது,
	நட்டு நாடார், தம் ஒட்டியோர் திறத்தே.	உரை