6. குறிஞ்சி

	நீர் வளர் ஆம்பற் தூம்புடைத்திரள் கால்
	நார் உரித்தன்ன மதன் இல் மாமை,
	குவளை அன்ன ஏந்து எழில் மழைக் கண்,
	திதலை அல்குல், பெருந் தோள், குறுமகட்கு
5	எய்தச் சென்று செப்புநர்ப் பெறினே,
	'இவர் யார்?' என்குவள் அல்லள்; முனாஅது,
	அத்தக் குமிழின் கொடு மூக்கு விளை கனி
	எறி மட மாற்கு வல்சி ஆகும்
	வல் வில் ஓரி கானம் நாறி,
10	இரும் பல் ஒலிவரும் கூந்தல்
	பெரும் பேதுறுவள், யாம் வந்தனம் எனவே.	உரை

274. பாலை

	நெடு வான் மின்னி, குறுந் துளி தலைஇ,
	படு மழை பொழிந்த பகுவாய்க் குன்றத்து,
	உழை படு மான் பிணை தீண்டலின், இழை மகள்
	பொன் செய் காசின், ஒண் பழம் தாஅம்
5	குமிழ் தலைமயங்கிய குறும் பல் அத்தம்,
	'எம்மொடு வருதியோ, பொம்மல் ஓதி?' எனக்
	கூறின்றும் உடையரோ மற்றே-வேறுபட்டு
	இரும் புலி வழங்கும் சோலை,
	பெருங் கல் வைப்பின் சுரன் இறந்தோரே?	உரை