251. முல்லை

	மடவ வாழி-மஞ்ஞை மா இனம்
	கால மாரி பெய்தென, அதன் எதிர்
	ஆலலும் ஆலின; பிடவும் பூத்தன;
	கார் அன்று-இகுளை!-தீர்க, நின் படரே!
	கழிந்த மாரிக்கு ஒழிந்த பழ நீர்,
	புது நீர் கொளீஇய, உகுத்தரும்
	நொதுமல் வானத்து முழங்கு குரல் கேட்டே.	உரை