242. முல்லை

	கானங்கோழிக் கவர் குரற் சேவல்
	ஒண் பொறி எருத்தில் தண் சிதர் உறைப்பப்
	புதல் நீர் வாரும் பூ நாறு புறவில்
	சீறூரோளே, மடந்தை; வேறு ஊர்
	வேந்து விடு தொழிலொடு செலினும்,
	சேந்து வரல் அறியாது, செம்மல் தேரே.	உரை