299. நெய்தல்

	இது மற்று எவனோ-தோழி! முது நீர்ப்
	புணரி திளைக்கும் புள் இமிழ் கானல்,
	இணர் வீழ் புன்னை எக்கர் நீழல்,
	புணர்குறி வாய்த்த ஞான்றைக் கொண்கற்
	கண்டனமன், எம் கண்ணே; அவன் சொல்
	கேட்டனமன் எம் செவியே; மற்று-அவன்
	மணப்பின் மாண்நலம் எய்தி,
	தணப்பின் ஞெகிழ்ப, எம் தட மென் தோளே?	உரை