362. குறிஞ்சி

	முருகு அயர்ந்து வந்த முதுவாய் வேல!
	சினவல் ஓம்புமதி; வினவுவது உடையேன்;
	பல் வேறு உருவின் சில் அவிழ் மடையொடு,
	சிறு மறி கொன்று, இவள் நறு நுதல் நீவி,
	வணங்கினை கொடுத்திஆயின், அணங்கிய
	விண் தோய் மா மலைச் சிலம்பன்
	ஒண் தார் அகலமும் உண்ணுமோ, பலியே?	உரை