241. குறிஞ்சி

	யாம் எம் காமம் தாங்கவும், தாம் தம்
	கெழுதகைமையின் அழுதன-தோழி!-
	கன்று ஆற்றுப்படுத்த புன் தலைச் சிறாஅர்
	மன்ற வேங்கை மலர் பதம் நோக்கி,
	ஏறாது இட்ட ஏமப் பூசல்
	விண் தோய் விடரகத்து இயம்பும்
	குன்ற நாடற் கண்ட எம் கண்ணே.	உரை