258. மருதம்

	வாரல் எம் சேரி; தாரல் நின் தாரே;
	அலராகின்றால்-பெரும!-காவிரிப்
	பலர் ஆடு பெருந் துறை மருதொடு பிணித்த
	ஏந்து கோட்டு யானைச் சேந்தன் தந்தை,
	அரியல்அம் புகவின் அம் கோட்டு வேட்டை
	நிரைய ஒள் வாள் இளையர் பெருமகன்,
	அழிசி ஆர்க்காடு அன்ன இவள்
	பழி தீர் மாண் நலம் தொலைவன கண்டே.	உரை