314. முல்லை

	சேயுயர் விசும்பின் நீர் உறு கமஞ்சூல்
	தண்குரல் எழிலி ஒண் சுடர் இமைப்ப,
	பெயல் தாழ்பு இருளிய புலம்பு கொள் மாலையும்,
	வாரார் வாழி!-தோழி!-வரூஉம்
	இன் உறல் இள முலை ஞெமுங்க-
	இன்னா வைப்பின் சுரன் இறந்தோரே.	உரை