343. பாலை

	நினையாய் வாழி-தோழி!-நனை கவுள்
	அண்ணல் யானை அணி முகம் பாய்ந்தென-
	மிகு வலி இரு புலிப் பகுவாய் ஏற்றை-
	வெண் கோடு செம் மறுக் கொளீஇய, விடர் முகைக்
	கோடை ஒற்றிய கருங் கால் வேங்கை
	வாடு பூஞ் சினையின், கிடக்கும்
	உயர் வரை நாடனொடு பெயருமாறே.	உரை