310. நெய்தல்

	புள்ளும் புலம்பின; பூவும் கூம்பின;
	கானலும் புலம்பு நனி உடைத்தே; வானமும்,
	நம்மே போலும் மம்மர்த்து ஆகி,
	எல்லை கழியப் புல்லென்றன்றே;
	இன்னும் உளெனே-தோழி!-இந் நிலை
	தண்ணிய கமழும் ஞாழல்
	தண்ணம் துறைவற்கு உரைக்குநர்ப் பெறினே.	உரை