94. முல்லை

	பெருந் தண் மாரிப் பேதைப் பித்திகத்து
	அரும்பே முன்னும் மிகச் சிவந்தனவே;
	யானே மருள்வென்?-தோழி!-பானாள்
	இன்னும் தமியர் கேட்பின், பெயர்த்தும்
	என் ஆகுவர்கொல், பிரிந்திசினோரே?-
	அருவி மா மலைத் தத்தக்
	கருவி மா மழைச் சிலைதரும் குரலே.	உரை