263. குறிஞ்சி

	மறிக் குரல் அறுத்து, தினைப் பிரப்பு இரீஇ,
	செல் ஆற்றுக் கவலைப் பல் இயம் கறங்க,
	தோற்றம் அல்லது நோய்க்கு மருந்து ஆகா
	வேற்றுப் பெருந் தெய்வம் பல உடன் வாழ்த்தி,
	'பேஎய்க் கொளீஇயள்' இவள் எனப்படுதல்
	நோதக்கன்றே-தோழி!-மால் வரை
	மழை விளையாடும் நாடனைப்
	பிழையேம் ஆகிய நாம் இதற்படவே.	உரை