இவர் சோழர்குடியிற் றோன்றியவரே யானாலும் இவர் அரசுரிமை பெற்றிருந்தாரென்று துணிய இயலவில்லை. இவர் பாடல்களைப் பொதுவாக நோக்காது கூர்ந்துநோக்கின் அவற்றுட் சில, இவர் அரசுரிமை பெற்றிருந்த சோழன் முதலியவரால் துன்புறுத்தப்பட்டு அவர் பால் வெறுப்பும் பாண்டியனால் இன்புறுத்தப்பட்டு அவன் பால் விருப்புமுடையவரா யிருந்தாரென்ற உணர்ச்சியை உண்டாக்கும்படி இருக்கின்றன.

என்னும் புறநானூற்றுச் (190) செய்யுள் குறிக்கும் பொருளையும்,

என்னும் இந்நூற் செய்யுட்பகுதி கூறும்பொருளையும் சேர்த்து உய்த்துணர்பவர்க்கே இச்செய்தி புலனாம். இவ்வூகத்திற்குக் காரணம் சோழன் முதலியவரிடத்து வெறுப்புத் தோன்றாவிடின் பாண்டியனைப் புகழுதற்குப் பல செய்திக ளிருப்பவும் சோழசேரர் நிலத்தை அவன் கைப்பற்றினானென்று இயன்மொழி கூறுதல் இன்றியமையாததன் றென்பது முதலியவை.

பாண்டிநாடு, வன்புலக் காட்டு நாட்டை மிகவுடையதாயிருந்தமையின் இவர் அங்கே பழகி முல்லைவளங்களை நன்கறிந்தார்.

இவர் முல்லைக்கருப்பொருளைக் கூறுமிடத்து ஆயர், துவராடை யுடுப்பவரென்றும் காயாம்பூங் கண்ணியையும் பல மலர்களாலாகிய கண்ணியையும் சூடுபவரென்றும் பசுவினத்தையும் ஆட்டினத்தையும் மிக்குடையவரென்றும் அதனை மேய்த்தற்கு அந்நிரை முன் கோலைஊன்றி