இங்கு முதலில் கூறிய ஐவகை ஒழுக்கமென்பது முனிவர்களின் ஒழுக்கமாதலாலும், சாரித்ராசாரத்தின் உட்பிரிவிலேயே கொல்லாமை முதலிய  ஐந்து மஹாவிரதம் பொருந்தி யிருப்பதனாலும், ‘ஐவகை ஒழுக்கம்‘ என்பதற்குக் கொல்லாமை முதலிய ஐந்து எனப் பொருள் கொள்வது பொருந்தா வென்றுணர்க.

மெய்வகை - மெய்ப்பொருளின் வகை.  அவை - ஆப்தன், ஆகமம், பதார்த்தம்,  பிரமாணம்,  பிரவ்ருத்தி,  லிங்கம், சாரித்ரம்,  பலம்  என எட்டு வகைப்படும், இவற்றின் விரிவினை அஷ்டபதார்த்த சாரம் என்னும் நூலிற்  கண்டுகொள்க.

பவ்வியர்;- நற்காட்சி பெற்றுக் கிராமத்தில் முக்தியெய்தும் பக்குவம் உடையவர்;  அபவ்யர் எக்காலத்தும் நற்காட்சி  பெறாது பிறவியிலேயே  கட்டுண்டுகிடப்பவர். பாரித்தல் - உண்டாக்கல்; தம்மைப்போல் நல்விழியில் ஒழுகச் செய்தல்.  அவ்வியம்-மனக்கோட்டம்.  கோட்டம்-கோணல்.  ‘அவ்வியமகன்று‘ என்னும் (சீவக. 394.)  செய்யுளுரை காண்க.  தொல் - பழமை.  இறைவனருளிய பழமையான அறத்தை மேற்கொண்டதால் தொல்லா சிரியரெனப்பட்டனர்.  இதனை,

என்று  (சீவக. 3-ல்) கூறியத  னாலறியலாகும்.                     (50)

உபாத்தியாயர் வணக்கம்