உறுத்தின பொறுத்தற்கரிய மனக்கவற்சியைச் செய்யும் வருத்தம் கதுமென உயிரைவாங்கும்; அஃது உயிரைவாங்காதபடி ஒண்டொடீ! பின்னை ¹இந்நோய் தீர்தற்குக் காரணமான மருந்தை அருளாய்; அம்மருந்துதான் மிகவும் ²அரிதன்று; நின்முகங்காண்டல்காரணமாக அதன்காரியமாகப் ³பிறந்த அருளை ⁴மருந்தாதற்றன்மையாக உடையேனென்று கூறாநின்றான்;ஆதலால் அவன் றான் நின்முகத்தை இக்காலத்தே பெறின் அது மருந்தாவதல்லது வேறு சிறிதும் மருந்தில்லையாயிருக்குமாயின், ⁵திருந்திழாய் ! இனி நாம் என்செய்யக் கடவேமென்றாள் ; எ - று.

நின்முகங் ⁶காணு மருந்தினேனென்றது தலைவியைக்கருதி, மற்று, வினைமாற்று, கொன், காலமுணர்த்திற்று. கொல், ஐயம்.

பொன்செய்வாம்

எ - து; அதுகேட்ட தலைவி பொன்செய்வாம் என நகைக்குறிப்புக் கூறினாள்.

அஃது ”இசைதிரிந்திசைப்பினும்” என்னும் (1)பொருளியற்சூத்திரத்துக் ⁷ கூறினோம்.

எ - து; அவள் நகைக்குறிப்புக் கூறிப் பின்னரும் உலகவொழுக்கத்தைத் தப்பி ஒருவன் தெருவின் கண்ணேநின்று கூறுங்கூற்றை உண்மையென்று கொண்டு அதன் உண்மையை உணராமாய் நாம் அதனைத் தெளிதல் எளிதென்று சொல்லக்கடவேமென்றாள்; எ - று.

எ - து; அதுகேட்ட தோழி பின்னை நின்கருத்து இதுவாயின் ஒருவன் சாந்தன்மை எளிதென்று கூறக்கடவேமென்றாள்; எ - று.

என்பாம், உளப்பாடு.

1. தொல். பொருளி. சூ. 1. இச்சூத்திரத்திற் கூறியது, ‘இயலா’ என்றதனால்,’என் செய்வாமென்றி வழிப் பொன் செய்வா மென்றார்போல வினாவிற் பயவாது இறைபயந்தாற் போல நிற்பனவுங்கொள்க’ என்பது.

2. (அ) ”ஈத லிரந்தார்க்கொன் றாற்றது வாழ்தலிற், சாதலுங் கூடுமா மற்று” கலி. 61 : 2. (ஆ) ”பகையகத்துச் சாவா ரெளியர்” குறள். 723. (இ) ”சாவ தெளிதரிது சான்றாண்மை” ஏலாதி. 40.

(பிரதிபேதம்)¹இன்னோவைத் தீாத்தற்கு, ²அரிதென்று நின்முகங்கொண்டல்காரண, ³பிறந்தவளை. ⁴மருந்தாகற். ணின்மருந்த. ⁵திருந்திழாய் நாம், ⁶காணிஙனமருந்தின் னென்றது, ⁷அடக்கினோம் ⁸பண்புணராத்தேறல்.