எ - து; அதுகேட்ட தலைவன், (1) பெரிதும் பெருத்த மெல்லிய தோளினையுடையாய்! யான் கூறகின்றதனைக் (2) ¹கேட்பாயாயிற்கேள்; யாம் இருவரும் போய் உடனே ²துறவகத்திருக்கும் வாழ்க்கைக்கு உதவியாயிருக்குங்கடவுளரைக் கண்டு அவரிடத்தே தங்கினேனென்றான். எ-று.

இல்லறம் நிகழ்த்தி வானப்பிரத்தம் நிகழ்த்துங்கால் உடனுறைதலின் உடனுறைவாழ்க்கையென்றான். நூல்களான் உணர்த்துதலை உதவியென்றான். அது, "காமஞ்சான்ற” என்னும் (3) சூத்திரத்தில், “சிறந்தது பயிற்ற ³லிறந்ததன் பயனே” என்பதனா னுணர்க.

எ - து: அதுகேட்ட தலைவி, கடவுட்டன்மை உண்மையாகக் கொண்டு நடத்துவார், சோலையில் மலரைச் சூடின மான்பிணைபோலும் நோக்கினையுடைய ⁴பரத்தையர் பலருளர்; அப்பரத்தையருள் நீ கூறிவந்தகடவுள் எந்தக் கடவுள்? அக்கடவுளைச் சொல்லுவாயென்றாள். எ-று.

மற்று, வினைமாற்று.

1. “நன்று பெரிதாகும்” "தடவும்...............பெருமை” தொல். உரி. 45, 22.

2. இப்பொருளுக்கு மூலமாகிய “கேட்டீவாயாயின்” என்பது வினையெச்ச வினைத்திரிசொல்லுக்கு மேற்கோள்; தொல். எச்ச. சூ. 61. நச்.

3. தொல். கற்பி. சூ. 51.

4. கலி. 98 : 13 - ஆம் அடிக்குறிப்பிலுளதாகும். அம்பிகாபதிகோவை. 510-ஆம் செய்யுள் இங்கும் அறிதற்பாலது.

5. (அ) "தொன்முதுகடவுள்” என்புழி, இருடியைக் கடவுளென்று கூறியதற்கு, “முத்தேர்...............மற்றக் கடவுள்” என்னும் பகுதியை மேற்கோள்காட்டினர் நச்; மது. 40.- 42.. உரை. (ஆ) ”முத்தேர் முறுவலாய்” கலி. 64:29; 97 6. இந்நூற்பக்கம் 390: 2-ஆம் குறிப்புப் பார்க்க.

6. (அ) ”நெறியறி செறிகுறி புரிதிரி பறியா வறிவனை முந்துறீஇ,,,,,,,,,,,,,,,,,வந்தனன்” (கலி. 39:46-50)
என்பதும் அதன் உரையும்,

(பிரதிபேதம்)¹கேட்பையாயின்யாம், ² துறக்கத்து, ³இறந்தது, ⁴பரத்தையர் அவருள்நீ, ⁵ புக்ககால், ⁶இப்பொழுது பொழுதென், ⁷எக்கடவுள், ⁸கடவுளது வொக்கும், நாவு...............கேளினி. எ - து. பின்னை.................உளவாகலின், அதுகேட்ட.....................கூறினாள், உள்ளேயழுந்து.