இடுகின்றவன், சிவந்த நூற்கழியை ஒருவன் இரண்டுகையிலுங் கோத்துப் பிடித்திருக்க அந்நூலை மூன்று நூலாகக் கொள்கின்றவனையும் ஒக்கும்; இவனுடைய பெருமையைப் பாராயென்று தோழிதலைவிக்குக் காட்டினாள். எ-று.

எ - து : போரைக் கொண்டாடுகின்ற ஏற்றினது ²சர்ச்சரையையுடைய கழுத்திலே பாய்ந்து அதற்கு இட்ட மாலைபோலே அதனைத் தழுவினவன் எருமைத்திரளையுடைய ஆயர்மகனல்லவோ? ஆதலான் இனி அதன்வலியை மீளப்பண்ணி அதனை நீங்கான்; இளையோளே! இஃதொரு வலியைப் பாராய்; இவனொருத்தன்காணென்று காட்டினாள். எ - று.

இவனொருத்தனென்றது, ³வியந்தது.

எ - து : (5) மறுவினையுடைய ஏற்றின்மேலேயிருந்து ஆடிவிட்டுப் பின்னர் நீர்த்துறையிடத்துத் தெப்பத்தின்மேற் கிடந்து அதனைத் தள்ளு

1. ''தையலோ டின்னன பெண்பாற் பெயரே'' என்புழி, இன்னன வென்பதனாலே இகுளை யென்பது உயர்திணைப் பெண்பாற் சொல் லென்று நன். பெயரி. சூ. 20. மயிலை. விருத்தி, இரா. இ - வி. சூ. 178. உரைகளிலும், தோழியை இகுளை என்பது மலாடார் சொல் லென்று (நன் பெயரி. சூ. 16) மயிலை. உரையிலும், சீதநாட்டார்சொல்லென்று விருத்தி. இரா. உரைகளிலும் காணப்படுபவை இங்கே அறிதற் பாலன.

2. இந்நூற்பக்கம் 386 : 3 - ஆங் குறிப்புப்பார்க்க.

3. இச்செய்யுளில் 32, 46-ஆம் அடிகளும் இப்படியே அமைந்துள்ளன.

4. ''தங்கார் பொதுவர் கடலுட் பரதவ, ரம்பியூர்ந் தாங்கூர்ந்தா ரேறு'' கலி. 106 : 22 - 23.

5. மறையென்பது மறுவென்னும் பொருளில் வருதல், ''செவிமறை நேர்மின்னு நுண்பொறி வெள்ளை'' (கலி. 101 : 27) என்புழி 'மறை' என்பதற்கு எழுதியிருக்கும் உரையாலும் அறியலாகும்

(பிரதிபேதம்)¹ஆய மகனென்றே விட்டொரான், ²சாசரையுடைய, ³வியந்து இகுளை.