எ - து: நறிய நுதலினையுடையாய்! ஐவகைப்பட்ட கூந்தலை ஆற்ற அது (2) வெண்ணெயின் நாற்றம் நீங்கிச் சிறிய முல்லைப்பூவின் நாற்றம் மேவி மிக நாறியதற்கு ³எம்முடைய சுற்றத்தார்பொருந்தாதே ⁴அண்ணிதாக மனஞ் சுழன்று மாறுபட்டு அவன் தழுவின கொல்லுகின்ற ஏறுபோலுங் கோபத்தினைச்செய்தார்; அன்று அவர் இங்ஙனங் ⁵கோபித்தது என்னபயனையுடைத்தாயிற்றென்றாள்.எ - று.

இது தலைவியைநோக்கிக் கூறியது.

எ - து: நெடிய கரிய கூந்தலையுடையாய்! இன்னும் யான்கூறுகின்ற ஈதொரு சொல்லையும் நெஞ்சால் ஆராய்ந்துபாராய்; கொம்பையுடைய வாகிய எருமையினத்தை யுடைய ஆயர்மகனோடே யாங் ⁸கூடியதற்கு எம்முடைய கூற்றத்தாரோ இன்னும் பொறுப்பர்; அதுபொறாத அயலார் ⁹தம்முடைய கண்கள் எங்கண்களை நோக்கித் தீய்ந்துபோவது என்னபயனை ¹⁰யுடைத் தென்றாள்.எ - று.

1. இந்நூற்பக்கம் 586 : 1 - ஆம் குறிப்புப் பார்க்க.

2. பாலையும் வெண்ணெயையும் நெய்யையும் தந்தலையில் தடவிக் கொள்ளுதல் ஆய்ச்சாதியாருக்கு இயல்பு.

3. "நெட்டிருங் கூந்தற் கடவுளர்" கலி. 93 : 35.

4. "அன்னை, யலையு மலைபோயிற்று" ஐந்திணையெழு. 3

5. (அ) "நுண்ணிய மென்பா ரலைக்குங்கோல் காணுங்கால், கண்ணல்ல தில்லைபிற" என்பதும், 'நுண்ணிய மென்றிருக்கு மமைச்சரை அரசர்

(பிரதிபேதம்)¹நறுநுதலா யென்கொலைங் கூந்தலுளாயச், ²குறுமறுகுபொல்லாது, ³நம்முடைய, ⁴அண்ணிதாக அண்ணிதாக மனம், ⁵கோபித்தென்ன பயனை, ⁶இஃகுதோர், ⁷பட்டதற்கெங்கண், ⁸கூடியவதற்கு, ⁹தம்முடைய தங்கண்கள், ¹⁰உடைத்தென்னத் தலைவியைநோக்கிக்கூறினாள், ஒன்னுதால்.