எ - து: அதுகேட்டவள், யான் நின்னைப் போகவிடேன் ; தன்னைத் தீண்டுதற்குச் செல்லுமவர்களை இடையே விலக்கி எதிரே மிக்குச்செல்லுங் கடிய வலியினையுடைய நாகுபோலே செறுத்துநோக்கித் தொழுவின் வாயிலி னின்றும் போந்து நின்று பின்னைச் சினப்பா ⁴யென்றான். எ - று.

எ - து: அதுகேட்டவள், நீ இவ்விடத்து நின்றும் போ; அதுவென்னெனில் தன்னுடைய கன்றைச் சேர்ந்தார்மேலே கோபத்தையுடைய புனிற்றாச் ⁶சென்றாற்போல நீ என்மேலே வந்தது காணில் யாய் தறுகண்மையை யுடையளாய் வந்துசீறுதலுமுண்டுகாண்; அவ்வரவை நீ பேணிக் ⁷கொள்வாயென்றாள். எ - று.

1. வயாவென்பது வேட்கைப் பெருக்கத்தை யுணர்த்துமென்பதற்கு, “தொடீஇய செல்வார்த் துமித்தெதிர் மண்டுங், கடுவயா நாகுபோ னோக்கி” என்பதனை மேற்கோள்காட்டி, வயாவென்பது கன்றின்மேற் காதன்மிகுதி குறித்து நின்றதென்பர், தெய்வச்சிலையார்; தொல். உரி சூ. 57. ‘வயாவென்’

2. எழுப்புதல் எடுப்புதலென வருதல்போல, தொழு, தொடுவென ழகரம் டகரமாய் வந்ததுபோலும்.

3. (அ) ஈற்றா, அச்சப்பொருளில் ஒன்றாகக் (தொல். மெய்ப். சூ. 1) கூறப்பட்டிருத்தலும் (ஆ) “கடுஞ்சூலா நாகுபோ னிற்கண்டு நாளு, நடுங்கஞ ருற்றதென் னெஞ்சு” (கலி. 110: 14 -15) என்பதும் (இ) “கன்றமர் கறவை மான, முன்சமத் தெதிரிந்ததன் றோழற்கு வருமே” (புறம். 275: 8 - 9) என்பதும் ஈண்டு அறிதற்பாலன.

4. (அ) “நின்றோழி யென்னை, யருளீயல் வேண்டுவல்” (ஆ) “களிறன்னான் றன்னையொரு, பெண்டி ரருளக் கிடந்த தெவன்கொலோ”

(பிரதிபேதம்)¹விடேன் தொடிய செல்வோர்த், ²வயாநாகுபோனோக்கிக் கொடுமையா, ³மற்று நீநீங்கு.எ - து: ⁴என்றான் தன் கன்று, ⁵கதவீற்றாய், ⁶சன்றாற்போல, செற்றாப்போல, ⁷கொள்ளென்றாள். யாய்.