1. கண்டுகேட்டு உண்டுஉயிர்த்து உற்றுஅறியும் ஐம்புலனும்
ஒண்தொடி கண்ணே உள.

All joys that senses five-sight, hearing, taste,smell ,touch-can give,
In this resplendent armlets bearing damsel live!

2. பிணிக்கு மருந்து பிறமன் அணி இழை
தன்நோய்க்குத் தானே மருந்து.

Disease and medicine antagonists we surley see;
This maid, to pain she gives, herself is remedy.

3. தாம்வீழ்வார் மென்தோள் துயிலின் இனிதுகொல்
தாமரைக் கண்ணான் உலகு.

Than rest in her soft arms to whom the soul is giv'n,
Is any sweeter joy in his, the Lotus-eyed-one's heaven?

4. நீங்கின் தெறூஉம் குறுகும்கால் தண் என்னும்
தீயாண்டுப் பெற்றாள் இவள்.

Withdraw, it burns; approach, it soothes the pain;
Whence did the maid this wonderous fire obtain?

5. வேட்ட பொழுதின் அவைஅவை போலுமே
தோட்டார் கதுப்பினாள் தோள்.

In her embrace, whose locks with flowery wreaths are bound,
Each varied form of joy the soul can wish is found.

6. உறுதோறு உயிர்தளிர்ப்பத் தீண்டலால் பேதைக்கு
அமிழ்தின் இயன்றன தோள்.

Ambrosia are the simple maiden's arms; when I attain
Their touch, my withered life puts forth its buds again!

7. தம்இல் இருந்து தமது பாத்து உண்டு அற்றால்
அம்மா அரிவை முயக்கு.

As when one eats from household store, with kindly grace
Sharing his meal; such is this golden maid's embrace.

8. வீழும் இருவர்க்கு இனிதே வளிஇடை
போழப் படாஅ முயக்கு.

Sweet is the strict embrace of those whom fond affection binds,
Where no dissevering breath of discord entrance finds.

9. ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவை காமம்
கூடியார் பெற்ற பயன்.

The jealous variance, the healing of the strife, reunion gained;
These are the fruits from wedded love obtained.

10. அறிதோறு அறியாமை கண்டு அற்றால் காமம்
செறிதோறு சேயிழை மாட்டு.

The more men learn the more their lack of learning they detect;
'Tis so when I approach the maid with gleaming jewels decked.