1. நினைத்துஒன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்துஒன்றும்
எவ்வநோய் தீர்க்கும் மருந்து.

My heart, canst thou not thinking of some med'cine tell,
Not any one, to drive away this grief incurable?

2. காதல் அவர் இலராக நீநோவது
பேதமை வாழி என்நெஞ்சு.

Since he loves not, thy smart
Is folly, fare thee well, my heart!

3. இருந்துஉள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துஉள்ளல்
பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல்.

What comes of sitting here in pining thought, O heart? He knows
No pitying thought, the cause of all these wasting woes.

4. கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவைஎன்னைத்
தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று.

O rid me of these eyes, my heart; for they,
Longing to see him, wear my life away.

5. செற்றா எனக் கைவிடல் உண்டோ நெஞ்சேயாம்
உற்றால் உறாஅ தவர்.

O heart, as a foe, can I abandon utterly
Him who, though I long for him, longs not for me?

6. கலந்து உணர்த்தும் காதலர்க் கண்டால் புலந்து உணராய்
பொய்க்காய்வு காய்திஎன் நெஞ்சு.

My heart, false is the fire that burns; thou canst not wrath maintain,
If thou thy love behold, embracing, soothing all thy pain.

7. காமம் விடுஒன்றோ நாண்விடு நல்நெஞ்சே
யானோ பொறென் இவ்இரண்டு.

Or bid thy love, or bid thy shame depart;
For me , I cannot bear them both, my worthy heart!

8. பரிந்தவர் நல்கார் என்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்
பின் செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு

Thou art befooled, my heart, thou followest him who flees from thee;
And still thou yearning criest; 'He will nor pity show nor love to me;

9. உள்ளத்தார் காதல் அவர்ஆக உள்ளிநீ
யார்உழைச் சேறி என்நெஞ்சு.

My heart! My lover lives within my mind;
Roaming, whom dost thou think to find?

10. துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேம்ஆ
இன்னும் இழத்தும் கவின்.

If I Should keep in mind the man who utterly renounces me,
My soul must suffer further loss of dignity.