‘கொடுஞ் செயலில் உறைத்து நின்ற கொடியராயினும் சிவபிரானிடத்துப்
பேரன்பு வாய்த்தவர்; அழியாத பெருவன்மையைப் பெற்றவர்; பொலிவமைந்த
நுனியுடைய அம்பொன்றினால் விரைய அழிக்கும் வன்மை யுடையேம்
அல்லேம் யாம். பொருந்திய புகழையுடைய சிவபெருமானா ரொருவரே
அதற்கு வல்லவராவர்.’

கலிவிருத்தம்

     ‘அப்பெருமானார் திருவடிகளைப் போற்றி அடைந்தவர் அத்திரிபுரர்
காண்மின்! இப்பொழுது யாம் அவர்தம் சிவபத்தியை மாற்றுவேம். எண்ணும்
இவ்வுபாய மல்லால் வெல்லும் வழி பிறிது இல்லை’ என்று கூறி அழகிய
புகழையுடையதிருமால் விரும்பி இதனை இயற்றுவர்.

     வேதத்துட் கூறப்படும் பொருள்கள் பிழையுடையன என்றும்,
மறுபடியும் அவற்றாலெய்தும் பயனும் சிறிதும் இல்லை என்றும், காணப்படுகிற
பொருள்கள் யாவும் கணநேரத்தில் அழிவெய்தும் என்றும் பேசப்படும் பிடக
நூலை இயற்றித் தாங்குகின்ற தன் வடிவினின்றும் தன் அமிசமாக ஓர்
புருடனை வருவித்தார்.

     அப்புருடனின் முகத்தைப் பார்த்து வலிமை அமைந்த திருமால்
கூறுவர்: ‘புத்தனே! இதனைக்கேள். இந்நூலின் துணையால் மிகுந்த சிவநேசம்
பூண்டமையால் உயர்ந்த திரிபுர அசுரர்களை மயக்குறுத்திச் சிவ
நெறியினின்றும் வழுவுவிப்பாய்?’