பதினறு குற்றமும்‘. என்னுஞ் சிலப்பதிகாரம் (ஊர்காண் காதை- 186, 7ன்உரை) காண்க.  வாசமும் ஒளியும் ஒர் ஓசனை வீசுவதனை,  ‘வாசமொரோசனை நின்று நாறிடும்,  தேசுமோரோசனை சென்றெறித்திடும்,  தூசணி மாசெய்தா மேனியின் குணம’ என்று (மேரு, 510)  வாமன முனிவரும் கூறிய தறிக.  திளைத்தல் - நிறைதல்.  அணிமா முதலிய எட்டினை, ‘அணிமா மஹிமா... பூதய:’  என அமர கோசத்திலும், மன்னிய வணிமா மற்றை மஹிமாவே கரிமாவோடு, பின்னுறு லமிகா ப்ராப்தி பெறும் பிராகாமியங்கள், முன்னுறு மீசத்வம் பின் முற்றிய வசித்துவந்தான்,உன்னிய நூல்களோது மோரிரு நான்கே சித்தி‘  என்று சூடாமணி(பல்பெயர் : 12,81.) நிகண்டிலும் கூறியதனால் அறியலாகும்.  அவதி - பவப்ரத்யயம்: ‘பவத்தைச்சார்ந் தெழுந்த வோதி‘ (மேரு. 485) என்றது அறிக.  மகர்த்திக தேவராதலின், ‘இணையிலா இன்பம்’ என்றார்.               (100)

 (இ-ள்.) திருவற நெறி - திருவறத்தை யுடைய சமயமானது, வெருவு உறு வினைவலி -அஞ்ச வருகின்ற கொடிய வினைகளின் வலிமையை, விலக்கு கிற்பது - விலக்கும் வன்மையுடையது;  சுரகதி தருவது - (தன்னையுடையார்க்குத்) தேவகதியை நல்குவது, தந்து - அதனை அளித்து, பின்னரும் - அதன் பின்னும், பொருவு அறு - ஒப்பற்ற, சிவகதி புணரநிற்பது - மோக்ஷகதியை அடையுமாறு நிற்பது:  செவ்வி காண்மின் - அதன் தன்மையை (இந்நூலின்கண்) அறிமின்.  (எ-று.)

இந்நூலிற் கூறும்திருவறநெறி, வினைகளைத் தவிர்த்து முக்தி எய்துவிப்பது என்க.

சிவகதி - இன்பந்தரும் கதி.  திருவறம் - ஜிநதருமம்.

யசோதர காவியம் உரையுடன் முற்றும்

-------