|
வேமவத்தைசெ
லுத்திமெய்ப்பொடி
யட்டிவாய்சக திக்குநேர்
ஆமவர்க்கெளி யேனலேன்றிரு
வாலவாயர னிற்கவே. 9 |
3220. |
தங்களுக்குமச் சாக்கியர்க்குந் |
|
தரிப்பொணாதநற்
சேவடி
எங்கணாயக னேத்தொழிந்திடுக்
கேமடுத்தொரு பொய்த்தவம்
பொங்குநூல்வழி யன்றியேபுல
வோர்களைப்பழிக் கும்பொலா
அங்கதர்க்கெளி யேனலேன்றிரு
வாலவாயர னிற்கவே.
10 |
வணங்காது, இறந்தோர்க்கு
நீர்க்கடன் செய்பவர்போல் தலைமுடியைக்
களைந்து, பொய்த்தவத்தால் துன்புறும் நிலையடையும்படி உடம்பை வாட்டி,
பொருளற்ற உரைகளைக் கூறுகின்ற சமணர்கட்கு யான் எளியேன்
அல்லேன், திருவாலவாயரன் என்னுள் துணை நிற்றலால்.
கு-ரை:
பூமகன் - பிரமன், ஒய்வு அரு - நினைத்தற்கும் அரிய. சாம்
அவத்தையினார் - இறந்தோர்க்கு நீர்க்கடன் செய்யும் நிலையுதயடையோர்.
அவத்தை - நிலைமை. வேம் - வருந்துகின்ற. பிறவினை விகுதி குன்றி
நின்றது. மெய் - உடம்பில், பொடி அட்டி - நீராடாமையால் புழுதி படிந்து
வாய் சகதிக்கு நிகர் ஆவார்.
10.
பொ-ரை: சமணர்கட்கும், புத்தர்கட்கும் அரியவராகிய, நல்ல
சிவந்த திருவடிகளையுடைய எங்கள் தலைவராகிய சிவபெருமானை
வழிபடுதலைவிட்டு, பொய்த்தவம் பூண்டு, நல்ல நூல்கள் கூறும் வழியும்
நில்லாது அறிஞர்களைப் பொல்லாப் பழிச்சொல் பேசுபவர்கட்கு, யான்
திருவாலவாயரன் என்னுள் நிற்பதால் எளியேன் அல்லேன்.
கு-ரை:ஏத்து
ஒழிந்து - ஏத்துலை நீங்கி, ஏத்தாமல், இடுக்கு
மடுத்துத் துன்புறுத்தலையே பொருந்தி. வாய்த்தவம்..... பழிக்கும் - நூல்
வழியில்லாமலே ஒரு பொய்த்தவம் நாட்டி அறிஞரைப் பழிக்கின்ற. புலம்
- அறிவு. புலவோர் - அறிஞர், அங்கதர்.
|