100.

திருச்சிற்றம்பலம்

வருவித்து,     ‘இருசெவிக்கண்ணும்’ என ஈற்றில் தொக்கு      நின்ற
உருபும்,  உம்மையும்  விரித்து,  ‘ஒரு குழையே இருசெவிக்  கண்ணும்
உள்ளது’   எனப்   பொருள்  உரைத்து,  ‘இருசெவிகளுள்  ஒன்றிலே
குழையுள்ளது’  என்பது  அதனாற்போந்த பொருளாக உரைக்க.  குழை
உள்ளது     வலச்செவியில்;     இடச்செவியில்    தோடு    உளது.
’விமலம்-தூய்மை,  பொறி-புள்ளி.  வரி-கீற்று.   திருவடிநிலை-பாதுகை;
பின்னரும் பாதுகை கூறுவர். நீர்-நீர்மை

100.     நீர் அணங்கு அசும்பு-நீரினது அழகிய  ஊறுதலையுடைய
‘ஆதித்தேச்சரத்துத்  திருவடி  நிலை’  என  இயையும், ‘திருவடிக்கும்
ஆகாது   திருவடிநிலைக்கே  ஆகும்’  என்பார்,  ‘‘திருவடிநிலைமேல்
மொழிந்த’’  என்றார்  ஆரணம்  மொழிந்தவாய்-வேதம்  ஓதியவாய் ;
இவர் தம்மை வேதம் ஓதியவராகப் பின்னரும் குறிக்கின்றார்.  அமுதம்
ஊறிய-அமுதம்  சுரந்தது போல இனிமை வாய்ந்த.  ‘தமிழ்மாலைக்கண்
உள்ள  இருநான்கு இரண்டு’ என்க. ஏர் அணங்கு-எழுச்சி பொருந்திய
அழகினை  யுடைய.  இருநான்கு  இரண்டு-பத்து ; பத்துப்  பாடல்கள்.
இருள்-அறியாமை. சிந்தையர்- உள்ளத்தையுடையவராவர்.