250. மால் கரி- பெரிய யானை. உத்தரியம்-மேலாடை.
புரிபவர்-விரும்புபவர். ‘இன்னருள்செய் எம்பிரான்’ என இயையும்.
இறைவன்-தலைவன். ‘‘இறையவனே’’ என்னும் ஏகாரத்தைப் பிரித்து,
‘‘எம்பிரான்’’ என்றதனோடு கூட்டுக. 251. கதி-புகலிடம்.‘‘என்னுளே உயிர்ப்பாய்... .. ..நிற்கும்’’ என்ற
அப்பர் திருமொழி இங்கு நோக்கத்தக்கது (5-21-1.) மறை-மறைந்து
நிற்கும் பொருள். ‘துறைவன்’ என்பதுபோல, ‘‘இறைவன், மறைவன்’’
என்றவற்றில் வகரம் பெயர் இடைநிலை. ‘இறையனை, மறையனை’
எனப் பாடம் ஓதுதல் சிறக்கும். மலி-மகிழ்தற்கு ஏதுவான. ‘சுடராய்
அணியாம் இறை’ எனவும், ‘மலிந்த வண்டு’ எனவும் இயையும்.
மலிந்த-நிறைந்த, சிறை அணி-சிறகைக் கொண்டுள்ள,
‘சிற்றம்பலத்துக்கு’ எனத் தொகுக்கப்பட்ட உருபை விரிக்க. நிறை
அணி-மிக்க அழகு. போக்குவனே-என் உள்ளத்தினின்றும் போக்கி
விடுவேனோ; ‘மறப்பேனோ’ என்றபடி. |