படத்தின் புள்ளிகளையுடைய ஒளிபொருந்திய பாம்பினை(ச் சடாமுடியில்) தரித்த பால்வண்ணப் பெருமானே!  (யான்) நரகில் விழுந்து வருந்தினாலும் உன்னிடத்தே (இடையறாத) பக்திசெய்திருத்தலை வேண்டுவதே யல்லாமல், (அந்தப் பக்தி எய்தாதாயின், நரகத் துன்பத்தினின்று விடுபெறுதலை ஒரு பொருட்டாகக் கருதி) வீடு பேற்றையும் விரும்பிலன் ; (போக நுகர்ச்சிக்கிடமான) சுவர்க்கப் பேற்றையும் விரும்பிலன் ; முனிவர்களால் எய்தப்படும் (அணிமா முதலிய எண்வகைச்) சித்திப்பேற்றையும் விரும்பிலன் ; திக்குப்பாலகர்(களுள் இர்திரகுபேரர்)க்குரிய சிறப்புக்களையும் விரும்பிலன்.

    உத்தி-பாம்பின் படத்தில் உள்ள புள்ளிகள் ; ‘உத்தியுந்துத்தியும் உரகப் படப்பொறி’ என்பது பிங்கலம். வாள்-ஒளி.  ‘வசியும் ஒளியும் வாளென லாகும்’ என்பதும் அது.  ‘வாள் ஒளியாகும்’ என்பது தொல்காப்பியம்.  அரா-பாம்பு; ஈண்டு இயல்பாய் நின்ற இவ்வாகாரவீற்றுப்பெயர் குளியதன்கீழ் நின்ற ஆக் குறுகி உகரம் ஏற்று ‘அரவு’ எனவும் வரும்.  உனது, ஏழாம் வேற்றுமை நிற்குமிடத்து ஆறாம் வேற்றுமை உருபு வந்த உருபுமயக்கம்; நான்காம் வேற்றுமை உரிய தெனலு முண்டு; விஷயமாக உடைமை வேற்றுமைப் பொருளாகிய சம்பந்தம் எனலுமொன்று.  ‘நரகிடைப்படினும்’ என்பதில் உம்மை எதிர்மறைப் பொருளது.  முத்தி, சித்தி, சிறப்பு என்பவற்றில் உயர்வு சிறப்பும்மை தொக்கன.  முத்தி-இருவினை யொழித்துப் பிறப்பறுத்துச் சார்தற்கிடனான சிவநிலை : துறக்கம்-நல்வினைப் பயன் நுகர்தற்கு இடனான சுவர்க்கபூமி : இவற்றின் வேறுபா டுணர்க.  எண்வகைச் சித்தியாவன :  ‘அணிமா மகிமா கரிமா இலகிமா-பிராத்தி பிராகாமியம் ஈசத்துவம் மசித்துவம்என்-றோதற்கரிய அட்டமா சித்தி ’ இதனான் உணர்க.  திசாதிபர் எண்மர் ; அவ