“செழுங்குரங்கு தேமாவின்
பழங்களைப்பந் தடிக்கும்
தேனலர்சண் பகவாசம்
வானுலகில் வெடிக்கும்
வழங்குகொடை மகராசர்
குறும்பலவி லீசர்
வளம்பெருகும் திரிகூட
மலையெங்கள் மலையே” “அம்மே! எனது குற்றால மலையில் கொத்துக் கொத்தாய்த்
தொங்கும் மாம்பழங்களை வானரங்கள் பறித்துப் பந்து அடித்து
விளையாடும்; வானுற ஓங்கிய மரங்களின் மலர்கள் விண்ணுலகில்
வெடித்து மணம் கமழும்; இத்தகைய மலைக்கு உன் மலை இணை
ஆகுமோ?” என்று இறுமாந்து கூறினாள். இவ்வாறு குற்றால மாது
கூறிய மாற்றம் பொதியமலை மாதின் மனத்தை வெதுப்பியது.
வண்ணமான சொற்களால் தன் மலைவளம் கூறத் தொடங்கினாள்: “கொழுங்கொடியின் விழுந்தவள்ளிக்
கிழங்குவல்லி எடுப்போம்
குறிஞ்சிமலர் தெரிந்துமுல்லைக்
கொடியில்வைத்துத் தொடுப்போம்
பழும்பிழிந்த கொழுஞ்சாறுந்
தேறுலும்வாய் மடுப்போம்
பசுந்தழையும் மரவுரியும்
இசைந்திடவே யுடுப்போம்
செழுந்தினையும் நறுங்தேனும்
விருந்தருந்தக் கொடுப்போம்
சினவேங்கை புலித்தோலின்
பாயலின்கண் படுப்போம் |