இலக்கண அமைதி

(1) 4ஆம் வேற்றுமையுருபு தமிழில் 'கு' என்றும் இந்தியில் 'கோ' என்று மிருக்கின்றது.

(2) இரு மொழிகளிலும் வேற்றுமையடியுடன் உருபு சேர்ந்து மூவிடப்பெயர்கள் வேற்றுமைப்படுகின்றன.

கா : என்மேல், முஜ்மே

(3) தமிழில் 'இய' என்பதும், இந்தியில் (முன்னிலையில்) 'இயே' என்பதும் வியங்கோள் ஈறாகவுள்ளன.

(4) மாறே¹ (மாறு + ஏ) என்பது இருமொழியிலும் ஏதுப் பொருளிடைச்சொல்லா யுள்ளது.

இந்தியில் 'கே' என்னும் உருபோடு சேர்ந்தே வரும்.

(5) இந்தியில், செயப்படுபொருள் குன்றாவினைப் பகுதிகள் ஆவ் (வா ஜாவ் போ) என்னும் ஏவலொருமையுடன் கூடி, இறந்த கால வினையெச்சப் பொருள்படும்.

கா : ஸு ன் ஜாவ் = கேட்டுவிட்டுப்போ.

1. புறம். 4, 20, 22, 92-3, 271, 380; நற். 231